فهرست مطالب
معرفی انواع تتر
در این مقاله، با انواع تتر و رمزارز هایی که به دلار آمریکا وابسته هستند، آشنا خواهیم شد و تفاوت های آنها را بررسی کرده و درباره نکات کلیدی هرکدام صحبت خواهیم کرد.
با ظهور ارز های دیجیتال و تکنولوژی بلاک‌چین، بازار کریپتوکارنسی به سرعت گسترش یافته و به یکی از برجسته‌ترین حوزه‌ها برای سرمایه‌گذاران و علاقه‌مندان به فضای دیجیتال تبدیل شده است. در میان انواع ارز های دیجیتال موجود، استیبل کوین‌ها به عنوان ابزار های مهمی شناخته می‌شوند و تتر به عنوان پیشوای برجسته در دسته دارایی های پایدار، نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کند. قیمت رمزارز تتر (USDT) همواره برابر با یک دلار آمریکا است؛ البته گاهی اوقات این برابری ممکن است به دلیل عرضه و تقاضا، کمی نوسان داشته باشد، اما نباید از این نوسانات انتظار سودآوری داشت.
ارز دیجیتال تتر (USDT) چیست؟
تتر (Tether) به عنوان یکی از محبوب‌ترین استیبل‌کوین‌ها در بازار کریپتوکارنسی شناخته می‌شود که به دلار آمریکا وابسته دارد و با نماد اختصاصی USDT نمایان می‌شود. ایده ایجاد ارز دیجیتال با پشتوانه در سال ۲۰۱۴ ابتدا مطرح شد. در آن زمان، بازار رکود و نگرانی سرمایه‌گذاران از افت ارزش دارایی های دیجیتال، موجب می‌شد که سرمایه‌گذاران دارایی های خود را به دلار فیزیکی تبدیل کنند تا ارزش سرمایه خود را حفظ کنند. راه‌اندازی تتر با هدف جلوگیری از کاهش حجم بازار و جلب سرمایه‌گذاران این مسئله را آدرس داد.
در سال ۲۰۱۴، ارز دیجیتال تتر بر روی پلتفرم اُمنی (Omni) معرفی شد. این پلتفرم به صورت غیرمتمرکز برای جذب سرمایه و حمایت مالی طراحی شده بود و امکان تبادل توکن های مختلف را در بستر این شبکه ارائه می‌داد. پس از اُمنی، تتر به عنوان توکن ERC-20 روی بلاک‌چین اتریوم نیز عرضه شد و در مراحل بعدی، در بلاک‌چین های ترون و ایاس نیز حضور یافت. در ادامه به بررسی هر یک از انواع تتر خواهیم پرداخت.
انواع تتر و شبکه‌های مختلف USDT
همان‌طور که در بالا اشاره شد، رمزارز تتر با نماد USDT ابتدا روی بلاک‌چین بیت‌کوین با استفاده از پروتکل Omni Layer به وجود آمد. اما شرکت توسعه‌دهنده این استیبل‌کوین، Tether Limited، تصمیم گرفت آن را بر روی شبکه های دیگر نیز منتشر کند. تعدادی از شبکه هایی که ارز دیجیتال تتر را پشتیبانی می‌کنند، عبارتند از: اُمنی، اتریوم، الگوراند، ایاس، سولانا، ترون، بیت‌کوین کش، بایننس اسمارت چین، پالیگان، اولانچ، آربیتروم و اپتیمیسم. در ادامه، به معرفی مناسب ترین شبکه‌ها برای خرید و فروش و انتقال ارز دیجیتال تتر، همچنین ویژگی های هر نوع تتر خواهیم پرداخت.
تتر اُمنی (Omni) یا تتر بیت کوین
تتر اُمنی (Omni) یا همان تتر بیت‌کوین، اولین نوع از انواع تتر است که روی شبکه بلاک‌چین بیت‌کوین قرار دارد و با استفاده از پروتکل Omni Layer ساخته شده است. پروتکل Omni Layer یک سامانه است که امکان ساخت توکن های منحصربه‌فرد را فراهم می‌کند. این نسخه از تتر، اولین بار در سال ۲۰۱۴ با نام Realcoin به بازار عرضه شد و پس از مدت کوتاهی به تتر تغییر نام داد. اما باید توجه داشت که هزینه های انتقال USDT Omni به دلیل هزینه های بالا در انجام تراکنش‌ها بر بستر بلاک‌چین بیت‌کوین، نسبتاً بالا بوده و به همین دلیل در حال حاضر تعداد محدودی از کاربران از آن استفاده می‌کنند.
تتر اتریوم یا تتر ERC-20
دومین نوع از انواع تتر، تتر اتریوم یا تتر ERC-20 است. به دلیل مشکلاتی که در شبکه اُمنی به وجود آمد، توسعه‌دهندگان تتر در سال ۲۰۱۷ تصمیم به انتقال به یک شبکه دیگر برای خرید و فروش و انتقال تتر گرفتند. شبکه بلاک‌چین اتریوم، با کاربردها و سرعت بالای خود، گزینه بعدی توسعه‌دهندگان تتر شد. توکن های ساخته شده روی شبکه اتریوم از استاندارد ERC-20 استفاده می‌کنند. به همین دلیل، این نوع از تتر با نام تتر ERC-20 یا USDT ERC-20 شناخته می‌شود.
تتر ترون یا تتر TRC-20
تا سال ۲۰۲۰، شبکه اتریوم قادر بود تمامی نیاز های تتر را به خوبی پوشش دهد. اما با ظهور پروژه های دیفای (DeFi) در این شبکه و جلب محبوبیت گسترده این پروژه‌ها در جامعه کریپتوکارنسی، کارمزد شبکه اتریوم افزایش یافت. این افزایش در کارمزد شبکه اتریوم باعث شد تا توسعه‌دهندگان تتر به دنبال یک بلاک‌چین جدید برای استیبل‌کوین خود بگردند.
بنابراین، توسعه‌دهندگان تتر تصمیم به انتخاب بلاک‌چین ترون (Tron) گرفتند. این بلاک‌چین امکان ایجاد قرارداد های هوشمند با استفاده از رمزارز بومی خود، یعنی TRX، را فراهم می‌کرد. استاندارد توکن در بلاک‌چین ترون با نام TRC-20 اجرا می‌شد و به همین دلیل این نوع تتر با نام تتر TRC-20 یا USDT TRC-20 شناخته می‌شد. تتر TRC-20 با سرعت بیشتر و کارمزد کمتری نسبت به شبکه اتریوم بهره‌مند بود و همچنین امکان اجرای ایردراپ و پاداش دهی در ازای نگهداری توکن‌های ERC-20 را نیز ارائه می‌داد.
تتر EOS
تتر ای او اس یا EOS، یکی از جدیدترین و کامل‌ترین انواع تتر است که برای اولین بار در سال ۲۰۱۹ عرضه شد. این نوع تتر ادعا می‌شود که کارمزد نقل و انتقالات تراکنش ها حذف شده و بالاترین حد سرعت انجام تراکنش را ارائه می‌دهد. با این حال، لازم است توجه داشته باشید که این نوع تتر به‌تازگی راه‌اندازی شده و ممکن است هنوز نسبت به دیگر انواع تتر، مشکلاتی داشته باشد.
تتر EOS با ادعا های مثبت در زمینه حذف کارمزد و افزایش سرعت، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. با این حال، همواره توجه به تحلیل‌ها و اطلاعات جاری در مورد هر نوع تتر به منظور انتخاب بهترین گزینه برای نیاز های خود پیشنهاد می‌شود.
مقایسه کارمزد انواع تتر ERC-20 و TRC-20
کارمزد تتر ERC-20 معمولاً حدود ۳۰ سنت به ازای هر تراکنش است، در حالی که کارمزد تتر TRC-20 معمولاً برای هر تراکنش برابر با ۰٫۰۱ سنت محاسبه می‌شود؛ شبکه ترون کارمزدهای پایین‌تری نسبت به شبکه اتریوم دارد. البته توجه داشته باشید که کارمزد های تتر می‌تواند بسته به عوامل مختلفی مانند حجم شبکه و زمان متفاوت باشد. با این حال، به طور کلی، کارمزد های تتر TRC-20 بسیار پایین‌تر از کارمزد های تتر ERC-20 است.
اگر به دنبال روشی مقرون‌به‌صرفه برای انتقال تتر هستید، تتر TRC-20 گزینه بهتری است. با این حال، اگر به دنبال استفاده از تتر در برنامه های غیرمتمرکز هستید، ممکن است لازم باشد از تتر ERC-20 استفاده کنید.
مقایسه سرعت تراکنش انواع تتر ERC-20 و TRC-20
مقایسه سرعت تراکنش انواع تتر ERC-20 و TRC-20 نشان می‌دهد که تتر ERC-20 معمولاً در عرض چند دقیقه تأیید می‌شود، در حالی که تتر TRC-20 معمولاً در عرض چند ثانیه تأیید می‌شود؛ این به دلیل کارآمدتر بودن شبکه ترون نسبت به شبکه اتریوم است. باید توجه داشت که سرعت تراکنش های تتر به عواملی مانند حجم شبکه و زمان انجام تراکنش بستگی دارد. با این وجود، به طور کلی، سرعت تراکنش تتر TRC-20 به مراتب سریع‌تر از تتر ERC-20 است. در نهایت، انتخاب بهترین نوع تتر برای شما به نیاز های خاصتان و اولویت های شخصی‌تان بستگی دارد. اما اگر به دنبال روشی سریع برای انتقال تتر هستید، تتر TRC-20 به عنوان گزینه‌ای با سرعت بالاتر توصیه می‌شود.
مقایسه امنیت انواع تتر در ERC-20 و TRC-20
امنیت تتر ERC-20 و TRC-20 به طور کلی یکسان است. با این حال، تفاوت‌های جزئی در مورد این دو نوع تتر وجود دارد. تتر ERC-20 روی بلاک چین اتریوم اجرا می‌شود که یک شبکه بلاک‌چین عمومی و غیرمتمرکز است، هیچ شخص یا نهادی آن را کنترل نمی‌کند و تراکنش‌ها به صورت شفاف ثبت می‌شوند.
تتر TRC-20 روی بلاک چین ترون اجرا می‌شود که همچنین یک شبکه بلاک‌چین عمومی و غیرمتمرکز است. با این حال، شبکه ترون از الگوریتم اجماع اثبات سهام نمایندگی‌شده یا DPoS استفاده می‌کند. این الگوریتم اجماع نسبت به الگوریتم اجماع سهام (PoS) که در شبکه اتریوم به‌کار رفته است، مقیاس‌پذیری بالا، صرفه‌ای اقتصادی و امنیت بیشتری فراهم می‌کند. بنابراین، برخی از کارشناسان معتقدند که تتر TRC-20 از نظر امنیتی کمی بهتر از تتر ERC-20 است. با این حال، این تفاوت بسیار جزئی است و هر دو نوع تتر به عنوان امن در نظر گرفته می‌شوند.
حرف آخر
تتر نوعی ارز دیجیتال است که به منظور پیگیری ارز فیات دلار ایالات متحده طراحی شده است و هر واحد از تتر (USDT) معمولاً با یک دلار آمریکا برابری دارد.
در این مقاله، انواع مختلف تتر را معرفی کرده و دو نوع پرکاربرد آن را از نظر سرعت، هزینه، و امنیت با یکدیگر مقایسه نموده‌ایم. این مقاله به تفصیل به هر یک از انواع تتر پرداخته و خواننده را قادر می‌سازد تا تفاوت ها را درک کرده و تصمیم بهتری در خصوص استفاده از هر یک از آنها در تراکنش‌های ارز دیجیتال خود بگیرد.
لا تعليق